Παίρνε τα πράγματα απλά, αλλά μέσα σου να ‘χεις πληρότητα και εγρήγορση.
Μην αφήνεις να σου ξεφεύγει ούτε μια στιγμή χωρίς να έχεις πλήρη επίγνωση
τι συμβαίνει μέσα σου και γύρω σου. Συχνά αυτό σημαίνει να είναι
ευαίσθητος κανείς, όχι σ’ ένα δυο πράγματα αλλά ευαίσθητος στα πάντα.
Το να είσαι ευαίσθητος στην ομορφιά και να απωθείς την ασχήμια
φέρνει σύγκρουση.
Ξέρεις, καθώς παρατηρείς, θα αντιληφθείς ότι το μυαλό συνέχεια κρίνει
– «αυτό είναι καλό», «εκείνο είναι κακό», «αυτό είναι μαύρο», «εκείνο είναι
άσπρο» – κρίνει ανθρώπους, συγκρίνει, ζυγίζει, υπολογίζει. Ο νους είναι
ατέλειωτα ανήσυχος. Μπορεί ο νους να παρακολουθεί, να παρατηρεί
χωρίς να κρίνει, χωρίς να υπολογίζει;
Να αντιλαμβάνεσαι χωρίς να βάζεις ταμπέλες
και δες απλώς αν ο νους μπορεί να το κάνει αυτό.
Παίξε με αυτό το πράγμα.
Μην τον πιέζεις, άσ’ τον να παρακολουθεί τον εαυτό του.
Jiddu Krishnamurti, Γράμματα σε μια νεαρή φίλη, εκδ. Καστανιώτη 1992