Κοιτάξτε τον άνθρωπο μπροστά σας,
έτσι όπως θα κοιτάζατε ένα ηλιοβασίλεμα ή ένα βουνό.
Αντιληφθείτε με ευχαρίστηση αυτά που βλέπετε.
Αντιληφθείτε το άτομο από μόνο του,
ανεξάρτητα από οτιδήποτε άλλο.
Σε τελική ανάλυση,
αυτό θα κάνατε και με ένα ηλιοβασίλεμα.
Κατά πάσα πιθανότητα δεν θα λέγατε,
«Αυτό το ηλιοβασίλεμα θα ‘πρεπε να έχει πιο πολύ μωβ»,
oύτε
«Αυτό το βουνό θα ‘πρεπε να είναι πιο ψηλό στη μέση».
Απλώς θα το κοιτάζατε με απορία και θαυμασμό.