Όπως για να χορέψει κάποιος Tango δεν χρειάζεται να ξέρει μόνο τα βήματα,
αλλά και ποιο είναι το νόημά του, τι ακριβώς κάνει χορεύοντας αυτόν τον
ανεξάντλητα ερωτικό χορό, έτσι ακριβώς και σε μια σχέση οι δυο σύντροφοι
χρειάζεται να ξέρουν τι κάνουν. Όχι μόνo ποια είναι τα βήματα που την
αποτελούν, αλλά να μπορούν να νιώθουν και το ρυθμό της σχέσης.
Ας τα δούμε όμως αναλυτικά…
Το Tango είναι ένας χορός αγκαλιασμένου ζευγαριού.
Το ζευγάρι βρίσκεται μέσα σε μια αγκαλιά, που είναι όμως στήριγμα
κι όχι πίεση.
Αγκαλιά σημαίνει δίνω με τα χέρια ανοιχτά
κι όποιος δίνει με τα χέρια ανοιχτά παίρνει με όλο του το σώμα.
Έτσι ενωμένοι οι δυο σύντροφοι μετακινούνται στο χώρο,
αλλά όχι έναν οποιοδήποτε χώρο.
Το αντίθετο μάλιστα, ένα χώρο που δημιούργησαν οι δυο τους.
Τα σώματα δημιουργούν ένα κύκλωμα εντάσεων.
Το μπράτσο πρέπει να είναι σταθερό αλλά χωρίς να σπρώχνει.
Τα πόδια να είναι σε επαφή αλλά χωρίς να πιέζονται ή να εμποδίζουν
την κίνηση.
Και καθώς χορεύουν συνειδητοποιούν ότι η ισορροπία δεν βρίσκεται μέσα
στο σώμα του καθενός αλλά στο κέντρο, στο χώρο ανάμεσα τους.
Και είναι πολύ σημαντικό να καταλαβαίνει ο ένας τον άλλον,
να αισθάνεται ο ένας τον άλλον ώστε να μπορούν να διατηρούν
αυτήν την ισορροπία.
Να νιώθουν που έχει ο καθένας το βάρος του και να προσφέρουν αρκετό χώρο
ώστε να μπορούν να κινούνται, να κυλάνε χωρίς να πιέζονται.
Χρειάζεται να επικοινωνούν κάθε στιγμή με το βλέμμα, το άγγιγμα,
τη σιωπή, για να απολαύσουν το χορό και οι δυο μαζί.
Το Tango είναι χορός για δύο όπου ο καθένας αυτοσχεδιάζει
σύμφωνα με την κίνηση του άλλου.
Για παράδειγμα χορεύοντας Tango ο άντρας αν θέλει να αλλάξει την κίνηση
πρώτα ψάχνει το πόδι της ντάμας του. Μετά τη σταματά, την κοιτά
και ύστερα κάνει την κίνηση.
Αν δεν έρθει σε επαφή μαζί της τότε θα της είναι πολύ δύσκολο να μαντέψει
τι ακριβώς θέλει να κάνει. Είναι σημαντικό να έρθει πρώτα σε επαφή μαζί της,
να της τραβήξει την προσοχή, αλλιώς θα την ξαφνιάσει και θα την κάνει
να νιώσει ότι εισβάλλει στον χώρο της.
Κι αν της δημιουργήσει αβεβαιότητα ή ανασφάλεια,
το σίγουρο είναι ότι δεν θα τον καταλάβει.
Κάπως έτσι, όταν θέλουμε να μιλήσουμε στον σύντροφό μας
πρώτα κάνουμε επαφή μαζί του και όταν δούμε ότι μας ακούει
τότε θέλουμε να του μιλήσουμε.
Όμως όπως και η ντάμα στο Tango όταν νιώσει ότι ο καβαλιέρος της την καλεί,
χρειάζεται να σταματήσει και να τον ακούσει, να τον αφουγκραστεί
με το σώμα, με την καρδιά για να μην χαθεί η μαγεία του χορού, έτσι ακριβώς
και σε μια σχέση, όταν ο ένας σύντροφος απευθύνει στον άλλον το λόγο,
χρειάζεται η καρδιά να είναι ανοικτή, για να ακούσει και να κατανοήσει
ακριβώς τι θέλει να πει.
Ο ένας μιλά κι ο άλλος αφού ακούσει με την καρδιά του απαντάει
κάνοντας ένα διάλογο. Αν δεν συμβεί αυτό, τότε ο αληθινός διάλογος σταματά
να υπάρχει και γίνεται ένας ατέλειωτος μονόλογος που σκοτώνει τη μαγεία…
Το Tango λοιπόν είναι ένας γνήσιος σωματικός και συνάμα ερωτικός διάλογος,
όπου και οι δυο μπορούν να αυτοκαθορίζονται διατηρώντας όμως την επαφή
ακόμα και σε στιγμές σιωπής.
Μιας σιωπής που αποτελεί μέρος του διαλόγου
και που ποτέ δεν τον ακυρώνει αλλά αντίθετα τον εμπλουτίζει.
Σε αυτό το διάλογο και οι δυο μπορούν να προτείνουν, γιατί αν και ο ένας
παίρνει την πρωτοβουλία της πρώτης κίνησης, η επομένη θα γίνει σύμφωνα
με την απάντηση από άποψη ταχύτητας διασκελισμού ή κατεύθυνσης.
Και με αυτόν τον τρόπο οι παρτενέρ στο Tango ζουν το “λάθος”
σαν δυνατότητα να εμπλουτιστεί ο χορός.
Αυτό μας δείχνει ότι δεν πρέπει να θυμώνουμε μπροστά σε ένα λάθος,
αλλά να το βλέπουμε σαν ευκαιρία πάντα μαζί με τον σύντροφο μας
να προσπαθήσουμε να νιώσουμε, να κατανοήσουμε και να δημιουργήσουμε
από κοινού ένα καινούριο βηματισμό για τη σχέση.
Όπως και στις σχέσεις μπορεί ο καθένας μας να είναι ο φίλος, ο εραστής
ή ο γονιός και να γνωρίζει τα χαρακτηριστικά του μέσα από τον άλλον,
έτσι και στο Tango μπορεί να είναι κάποιος προστάτης ή προστατευόμενος,
κατακτημένος ή κατακτητής. Μπορεί να είναι απέραντα τρυφερός ή βίαιος
ή και τα δυο μαζί και ο σύντροφος του βρίσκεται εκεί για να του το δείξει,
να του το επικοινωνήσει.
Και μόνο όταν κάποιος το κατανοήσει αυτό, μόνο τότε θα μπορέσει να χορέψει
πέρα από τα βήματα, με έναν τρόπο διαφορετικό.
Άλλοτε βίαια, άλλοτε τρυφερά, άλλοτε βιώνοντας αληθινή έκσταση,
αλλά πάντα αφημένος στη ροή χωρίς καμία διακοπή…
Κι αν οι λέξεις είχαν σώμα και χόρευαν Tango
θα σου έδειχναν αυτή τη στιγμή ότι στο χορό της σχέσης:
•Η αγκαλιά είναι στήριγμα κι όχι πίεση…
•Το λάθος είναι δυνατότητα…
•Αν δεν δώσεις εσύ χώρο στον άλλον θα τον πάρει μόνος του…
•Ο σύντροφος σου είναι εδώ για να σου δείξει ποιος είσαι…
•Η συνάντηση, η επαφή είναι διάλογος κι όχι καταναγκασμός…
•Ο διάλογος είναι για να ακούς τον άλλον κι όχι για να υποθέτεις…
•Η αγκαλιά είναι για να δίνεις χώρο στον άλλον κι όχι να παγιδεύεις…
•Η σχέση είναι γνήσιος σωματικός και ερωτικός διάλογος…
•Η σχέση είναι διάλογος, διάλογος, διάλογος….
Bucay Jorge, Salinas Silvia
Να βλέπεις στον έρωτα, εκδ. OPERA, 2009